Raz pewien jamnik
Długi ponad miarę
Od swojej pani
Otrzymał zegarek

Słysząc to powiesz:
Cóż za pomysł dziki
Żeby w zegarki
Uzbrajać jamniki

Nasz jamnik jednak
Dobrze wychowany
Powiedział tylko:
Ach, dziękuję pani!

Słysząc, że jamnik
Mówi głosem ludzkim
Pani zemdlała
I umarła wkrótce

Na pogrzeb wszyscy
Przyszli punktualnie
Oprócz jamnika
Spóźnił się fatalnie

Krzyknęli wszyscy:
- Musi ponieść karę
Jak mógł się spóźnić
Skoro miał zegarek!

Tyle kłopotów
Z powodu zegarka
Taki stąd morał
I skończona bajka