Obiecana straszna rocznica. Długie, ale i historia jest długa...
18 lipca - kolejna straszna rocznica. To w tym dniu roku przedpańskiego 586 lub 587 Gonzo na skutek zdobycia Jerozolimy przez Nabuchodonozora II dostał się do niewoli babilońskiej wraz z niemal całym ówczesnym narodem mazurskim. Oczywiście Gonzo nie miał nic wspólnego z Mazurami, za to wiele z lupanarami. Okazało się po raz kolejny, że dopatrywanie „przybytków” zamiast murów w oblężonym mieście jest szczytem lekkomyślności, zaś bezpieczniej zapomnieć się zdobywając, niż będąc zdobywanym. Wywołało to wstrząs w psychice Gonza. Nie tylko zapomniał – co mu się nigdy nie zdarzało - dokładną datę porwania, nie tylko nie nazwał żadnej ze swoich jakże licznych córek „Nabuchodonozareczkówna”. Postanowił także sobie, że od tej pory zawsze to on będzie zdobywał Jerozolimę. Słowa dotrzymał i tak się zaczęło:
198r. p.n.e – Gonzo zdobywa Jerozolimę wraz z Seleucydami i strasznie mści się na właścicielce lupanaru, która w 586r. p.n.e. nie potwierdziła, że nie jest Żydem. Mówiło się, że w ten sposób zakochana ok. 800-letnia staruszka zemściła się za rzekomy romans Gonza i Królowej Saby. Odmówił jej swojego ekhm… towarzystwa, co staruszkę wpędza w suchoty i postanawia resztę życia spędzić w grobie.
70r. n.e. – Gonzo zdobywa Jerozolimę wraz z Wespazjanem. I tym razem, mimo gwałt-ownych poczynań wobec większości napotkanych w mieście kobiet, nie odwiedza grobu swojej najstarszej wielbicielki, mimo, że ta, żądna pieszczot, przewraca się w grobie na plecy.
614 n.e. – Gonzo nie odmawia sobie przyjemności zdobycia Jerozolimy wraz z Persami. Podczas zdobywania również nie odmawia sobie żadnej przyjemności. Staruszka mimo, przygotowań w postaci zakupu nowego nagrobka, podwójnej, małżeńskiej trumny i nowej bielizny, nie zostaje zaszczycona.
638r. - Gonzo aby utrzymać równowagę semicką w Judei uczestniczy w zdobyciu Jerozolimy przez Arabów. Podczas decydującego szturmu chcąc się popisać szarmancko przepuszcza przodem swoje cztery nowe, arabskie żony. Błąd! Panie natychmiast dowiadują się o staruszce i Królowej Sabie! Nienasycony miłością, a osaczony zazdrością Gonzo musi uciekać z miasta.
1072r. - Gonzo wraca z Turkami Seldżuckimi. Tłumaczy sobie, że mają oni bardziej prymitywny stosunek do kobiet, co pomoże mu w załagodzeniu konfliktu z żonami. Wydawało mu się... Sprawy zaszły tak daleko, że nawet nie odwiedził lupanaru, gdzie zamieszkały. Nie widzi także grobu staruszki. Ta ponownie się przewraca, tym razem na brzuch, niestety jest już za późno, bo odleżyny zaczynają dawać o sobie znać......
1099r. – Gonzo próbuje rozwiązać problem rodzinny (tzw. ostateczne rozwiązanie problemu rodzinnego) przy pomocy armii krzyżowców. Jednak rzeź muzułmanów i Żydów nic nie daje. Znajomy lupanar jako jedyny budynek w mieście obronił się przed najeźdźcami.
Historia lubi się powtarzać i mimo nadzwyczajnej odwagi i ofiarności Gonza w zdobywaniu Jerozolimy w 1187r., 1229r. i 1260r. rodzinny lupanar wraz z jego pensjonariuszkami podobnie, jak grób staruszki, pozostają niezdobyte. Załamany Gonzo wstępuje do zakonu joannitów, gdzie zajmuje się kolekcjonowaniem znaków boskich i cudownych uzdrowień.
Dochodzi do tego, że Gonzo ignoruje kolejne zdobycie Jerozolimy przez Turków w 1517r. Przyjmuje jedynie rolę niezależnego obserwatora dbającego o przestrzeganie zakazu dyskryminacji różnych etnicznie i religijnie obrońców podczas rzezi rozpętanej przez zdobywców.
Rok 1949 - Gonzo przeprasza się z rodziną z lupanaru. Ze wzruszeniem rozpoznaje stare znajome, w tym 3 z 4 żon pozostawionych tu w 638r. Czwarta, pominięta, w szale zazdrości wywołuje straszną awanturę, znaną potem jako pierwsza wojna izraelsko – arabska. Gonzo nieudolnie przeprasza i ucieka, nie czekając na reakcję kobiet. Próbuje powrócić jeszcze dwa razy co kończy się strasznymi scenami małżeńskimi: raz w czerwcu 1967r. (zamieszki lub wojna 6 dniowa), powtórnie podczas święta Jom Kippur w 1973r. (wojna ramadanowa). Nie tylko nie dochodzi do porozumienia z żonami, ale brudy rodzinne wychodzą na forum publiczne wciągając do awantury kilka - Bogu ducha winnych - okolicznych państw. Cały świat z zapartym tchem śledzi przebieg obu konfliktów. Oznacza to, że historia będzie jednak miała swój dalszy ciąg...
