Refleksja na dziś...

[Fasiol]

Niedziela jest jutro. Najprawdopodobniej,

[Cezarian]

Wczoraj był drugi piątek, dzisiaj druga sobota!

[Fasiol]

O to to. Mądrego to i przyjemnie poczytać.

[Bruxa]

A drugą niedzielę w tygodniu to o której wstajemy, bo nie wiem, czy się jeszcze nie położyć?

[Fasiol]

A drugą niedzielę w tygodniu to o której wstajemy, bo nie wiem, czy się jeszcze nie położyć?

Nie kładź się, jajki na boczku rób.
Alvin już w gotowości bo zapytałem go czy chce autem jechać. Odwiedzimy grób dziadków na wsi i zapalimy znicze naszym partyzantom.

http://wikimapia.org/1662975/pl/Pominik-poleg%C5%82ych-%C5%BCo%C5%82nierzy-AK

Dziadek mi o nich opowiadał. A jego opowieść z zdecydowanej większości pokrywa się z tą:

Wczesnym rankiem 13 czerwca 1943 roku w lesie koło wsi Pawły pojawił się oddział partyzancki Armii Krajowej. Około trzydziestu ludzi - w większości podoficerowie i podchorążowie, a także dwie sanitariuszki - dobrze uzbrojonych w ciężką broń maszynową jechało na trzech wozach zaprzężonych w parę koni każdy.
    Między zabudowania weszli w biały dzień, nie kryjąc się. Prosili o żywność. Ludność, chociaż przestraszona tragedią pobliskiego Rajska, niedawno zrównanego z ziemią, dawała im chleb.
   Do dziś pozostaje zagadką, kto doniósł o ich pobycie na posterunek w Rybołach i Zabłudowie. Żandarmi, widząc dobrze uzbrojony oddział, wycofali się jednak w popłochu.
   Akurat tego dnia miał do Pawłów w południe przyjechać z Zabłudowa komisarz do spraw rolnych. Poproszono go podobno, żeby poczekał z wyjazdem, ale odrzekł, że żandarmi na pewno już zrobili porządek z partyzantami. Jednak ledwie samochód wjechał do wsi i komisarz wysiadł, przeszyła go seria z karabinu maszynowego. Kierowca ocalał.
   Na mieszkańców wsi padł blady strach. Wszędzie przecież rozklejone były afisze, informujące że za jednego zabitego Niemca rozstrzelanych będzie stu ludzi. Uciekali więc przed siebie do lasu położonego za wsią Dawidowicze.
   Niemcy tymczasem przygotowywali się do walki z partyzantami. Ściągnięto dodatkowo żandarmów z Michałowa, zatrzymano też zmierzający na front pociąg z regularnym wojskiem. Według relacji mieszkańców Pawłów, pamiętających tamten dzień, cała wieś zastawiona była samochodami.
   Partyzanci nie podejrzewali, że gromadzone są przeciwko nim tak duże siły. Nie odjechali daleko. Wycofali się do lasu i tam podjęli nierówną walkę.
   Bitwa rozpoczęła się około piątej po południu i toczyła się jeszcze w nocy. Niebo rozświetlone było jak na froncie rakietami. Partyzanci w lesie nie byli bez szans, ale niestety musieli przekroczyć wielką polanę.
   Śmiercią walecznych zginęli prawie wszyscy, w tym dowódca i obie sanitariuszki. Uratowało się tylko kilku z nich.
   Po wyzwoleniu, dzięki ocalonym, przy drodze Pawły - Ciełuszki stanął kamienny pomnik, poświęcony 24 poległym. W położonym dwa kilometry dalej uroczysku Sołowiany, gdzie ich pochowano, szumi już duży las.
   Losy wsi Pawły ważyły się długo. Jej mieszkańcy przez kilka dni nie nocowali w domach. Część Niemców opowiedziała się za pacyfikacją, część wzięła wieś w obronę. Komisarz wiedział, że przyszli do niej partyzanci i jest tam niebezpiecznie - argumentowali. Ich racje wzięły w końcu górę. Pawły, w przeciwieństwie do Rajska, ocalały.
   Po przeszło sześćdziesięciu latach tamte wydarzenia zatarły się już w pamięci ludzi. Tylko pomnik przy drodze przypomina o tych, co walczyli. Czasem ktoś zapali znicz, czasem ktoś inny położy przed nim wiązankę kwiatów.
   

[Bruxa]

No bardzo pięknie i bohatersko. Tylko niech mi kto powie na cholerę było strzelać do urzędnika?

[Cezarian]

No bardzo pięknie i bohatersko. Tylko niech mi kto powie na cholerę było strzelać do urzędnika?

Jak to po co? W celu podniesienia jakości usług i zbliżania urzędników ze społeczeństwem?
Gdyby tak dzisiaj, skokowo wzrosłaby jakość i szybkość usług urzędników.

[Bluesmanniak]

To co - może by tak patriotycznie ustrzelić kogoś dzisiaj? Byle nie Alvina

[Fasiol]

To co - może by tak patriotycznie ustrzelić kogoś dzisiaj? Byle nie Alvina

Obywało się bez ofiar, jest za to przy okazji pół łubinaki maślaków i zielonek. Będzie zupa grzybowa.

[Bruxa]

Ja swoje patriotyczne zobowiązanie ustrzeliłam w sobotę. Ale to w innym wątku.

[Cezarian]

Ja swoje patriotyczne zobowiązanie ustrzeliłam w sobotę. Ale to w innym wątku.

Brzmi groźnie, jakby odbyło się z nagonką.

[Bluesmanniak]

Ale śpiochy...

[Fasiol]

Ale ten świat pędzi. Wczoraj była niedziela a dziś już wtorek.

[Cezarian]

A ja się już czuję jak jakbym był jutro na rozprawie.

[Bruxa]

Ale śpiochy...

Jakie śpiochy, ja już o tej porze w robocie.
A powinnam sobie odebrać wolne, bo wczoraj byłam w pracy.