Zlikwidować PZPN!
0 użytkowników i 48 Gości przegląda ten wątek.
Trójka to fenomen. Można tam posłuchać alternatywnej muzyki i dyskusji, w których rozmówcy nie unikają trudnych pytań. Jak mówi jeden z redaktorów – Trójka to kultowa stacja radiowa. Chociaż chyba trzeba raczej powiedzieć, że już nie. Konserwatywny rząd PiS ogranicza niezależność dziennikarzy radiowych. „Czy my jesteśmy na Kubie albo w Rosji?”Jenne Jan Holtland, 2 maja 2018, 20:21Tłumaczenie: dr Katarzyna Wiercińska, UAMZapala się czerwona lampka i włącza się mikrofon. Zegar wybija pierwszą, a Artur Ewertowski zaczyna za szybą czytać wiadomości. Tu program trzeci Polskiego Radia, 98.8 FM. Na południu kraju jakaś sprawa sądowa, a w parlamencie roztrząsanie katastrofy lotniczej sprzed kilku lat. Dla Ewertowskiego to już rutyna. Prawie bez żadnego zająknięcia odczytuje wiadomości. Nie wie jednak, że rano jego koleżanka musiała stoczyć walkę o wcześniejszą wersję serwisu informacyjnego. Walkę, która męczy i przez którą ma się wrażenie, że człowiek wylądował w jakimś koszmarze. Cenzura. Tak to się nazywa. Koleżanka Ewertowskiego rozważa odejście z radia i porzucenie dziennikarstwa. ***Trójkę znają w Polsce praktycznie wszyscy. Można tam często posłuchać przekornej, alternatywnej muzyki (mniej więcej takiej jak kiedyś w 3FM) oraz dyskusji, gdzie padają niewygodne pytania. Jeden z redaktorów mówi wprost: „Trójka to kultowa stacja”.Od jakiegoś czasu są jednak wprowadzane nowe porządki. Pracownicy skarżą się, że ogranicza się ich dziennikarską wolność, a informacje, które w serwisach informacyjnych przekazują słuchaczom, muszą przedstawiać tylko jedną stronę medalu. Reporterzy są zwalniani albo sami rezygnują z pracy. Tylko w listopadzie ubiegłego roku odeszło pięć osób. Trójka to stacja publiczna. Podlega więc pod Radę Mediów Narodowych, którą kontroluje konserwatywny rząd PiS. Reporter de Volkskrant rozmawia w Warszawie z pięcioma redaktorami. Troje mówi szczerze, że już szukają nowej pracy. Są smutni i wściekli, patrząc na to, co dzieje się w ich stacji. Nie chcą rozmawiać anonimowo i nie mają nic przeciwko, żeby w gazecie wymienić ich z nazwiska. Niepokoi to ich Związek Zawodowy Dziennikarzy i Pracowników Programów Drugiego i Trzeciego Polskiego Radia, który godzinę po odwiedzinach w redakcji informuje, że rozmówcy muszą jednak pozostać anonimowi. W przeciwnym razie istnieje zbyt duże ryzyko, że zostaną zwolnieni albo że zostaną wobec nich wyciągnięte inne konsekwencje. Nie pozostaje im nic innego, jak zgodzić się na anonimowość. „Jeszcze nigdy czegoś takiego nie przeżyłem”, mówi jeden z nich. „Czy my jesteśmy w Rosji albo na Kubie?”***To nic nowego, że w Polsce polityka miesza się do mediów. Kiedy tylko któraś partia wygrywa wybory, to na czele radia i telewizji zaraz staje osoba z nią powiązana. Michał Głowacki, medioznawca z Uniwersytetu Warszawskiego, mówi, że „taką logikę politycy zabrali ze sobą z komunizmu. Kto kontroluje telewizję, ten ma władzę”. Również PiS wziął się za media. Niedługo po wygranych wyborach w 2015 r. partia przeforsowała w parlamencie kontrowersyjną ustawę o mediach. Rada Mediów Narodowych straciła swoją niezależność, a pięciu jej członków odwołano przed upływem ich kadencji. Większość z nich zastąpili członkowie PiS-u. Potem zaczęły się czystki – tylko w roku 2016 z pracy w radiu i telewizji odeszło 225 dziennikarzy. Niektórzy sami złożyli wymówienie, a niektórzy zostali zwolnieni. W rankingu World Press Freedom Index (wskaźnik wolności prasy) Polska przed zwycięstwem PiS zajmowała 18. miejsce. Teraz plasuje się na 58.Także w Trójce rośnie presja, aby o rządzie mówić tylko dobrze. Na własnej skórze doświadczyli tego Radosław Mróz (29 l.) i Paweł Sołtys (33 l.), przygotowując wiadomości o programie „500+”. Program wprowadzający comiesięczny dodatek rodzinny kosztuje miliardy złotych i był najważniejszym punktem programu wyborczego PiS-u. Sołtys: „Tuż przed rozpoczęciem mojego programu zadzwonił do mnie redaktor. Czy mógłbym zadbać o to, żeby przedstawić to tylko w pozytywnych słowach”.Mróz: „A ja oddałem głos ekspertom, którzy przedstawili i zalety, i wady programu. Okazało się, że nie tak to miało wyglądać”.Mróz został wówczas wezwany na dywanik i usłyszał, że było to bardzo „nieprofesjonalne”. „Wszystko się wali”, podsumowuje. Jako dwunastolatek zaczynał w miejscowym radiu w Białymstoku. Po szkole szybko biegł do studia. Wydawało się, że to będzie miłość na całe życie. Przeprowadził się do Warszawy, gdzie został beniaminkiem Trójki. W dniu otwartym pod drzwiami redakcji ustawiła się długa na pół kilometra kolejka najwierniejszych fanów. „Trójka była dla mnie jak rodzina. Chce mi się wyć, jak teraz jej słucham. Propaganda jest wręcz szokująca. Jakby to był jakiś film z czasów komunizmu”.Kiedy dwóch jego kolegów ‘awansowało’ do działu dokumentacji, Mróz ze złości zamieścił na Instagramie zdjęcie, na którym symbolicznie zasłania sobie usta. Wymyślił hashtag „Kogo nie słychać”. Ponad dziesięć innych osób z redakcji zrobiło to samo. I nie tylko oni – również wielu wiernych słuchaczy zamieściło takie zdjęcie. Mróz odszedł z radia. Teraz pracuje jako na pełny etat jako prezenter w TVN24. ***Redakcja Trójki znajduje się tuż przy kwitnącym parku miejskim. W biurze Wiktora Świetlika (40) stoją dwie obdrapane skórzane sofy i replika starego radia. Od maja ubiegłego roku pełni on funkcję dyrektora Trójki. Promienieje, kiedy pokazuje platynowe płyty na ścianie. „To muzyka sprawiła, że jesteśmy znani. W przyszły weekend zagrają u nas Sting i Shaggy”.Z miejsca odrzuca sugestię, że radio jest cenzurowane albo że szerzy propagandę. „Zgoda, może wykreśliliśmy jedną rzecz albo dwie”, tłumaczy. Ale to dlatego, że nie były „profesjonalnie” przygotowane. „Przecież w pana gazecie też pracuje jakiś redaktor, który sprawdza, czy dobrze wykonuje pan swoją pracę?”Świetlik sądzi, że pracownicy odchodzą, bo gdzieś indziej mogą więcej zarobić. A że ideologiczny profil radia przesunął się trochę w prawo? Owszem, zgadza się, ale czy to nie jest logiczne? W jego mniemaniu przedtem było zbyt liberalnie. „Media publiczne się zmieniają, kiedy zmienia się rząd i większość w parlamencie”. Świetlik mówi, że to „polska logika”. Liczba słuchaczy spada, redaktorzy się wykruszają. Jeden z nich mówi, że „zbliża się do granicy swojej wytrzymałości. Codziennie są jakieś konflikty.” Opowiada o tym w pokoju redakcji. Kilka laptopów, dwoje szklanych drzwi. I schody oddzielające ten pokój od gabinetu dyrektora. Drzwi są zamknięte. „Nie robimy tego specjalnie”, śmieje się koleżanka z redakcji. „To samo powiedzielibyśmy też przy otwartych drzwiach”.Sama wspomina antyrządową demonstrację, na którą poszła. Przeprowadziła kilka wywiadów, a kiedy była już w drodze z powrotem do redakcji, odebrała telefon. „Zostaw, to nie pójdzie”. Ktoś inny chciał z kolei zrobić reportaż o kontrowersyjnych zmianach w sądownictwie. „Mój przełożony wymownie na mnie popatrzył i powiedział, że ‘Dziś są na pewno ważniejsze tematy’”. Jeden ze spikerów mówi, że nowe kierownictwo nie ma serca do radia. „Szanowałbym ich, gdyby chociaż byli kompetentni”. Jego też poproszono, że nie poruszał określonych tematów i nie zapraszał pewnych gości. Jednak on śmieje się, że ma już na tyle doświadczenia, żeby się tym nie przejmować. „Jak ich ostro potraktujesz, to będą siedzieć cicho”.***Paweł Sołtys, dziennikarz specjalizujący się w tematach ekonomicznych, mieszka razem z żoną i synkiem na drugim piętrze w bloku na typowym warszawskim osiedlu. Pracował w Trójce dziesięć lat, a na początku tego roku złożył wymówienie. Jest dumny, że się nie ugiął i że nigdy nie uczestniczył w szerzeniu propagandy. Jesienią ubiegłego roku jedna z prezenterek Trójki podczas uroczystej gali otrzymała Złoty Mikrofon. Sołtys na żywo słuchał w radiu jej podziękowań. Statuetkę zadedykowała wszystkim swoim kolegom po fachu, którzy musieli odjeść. Sala zareagowała gromkim aplauzem. Na stronie radia nie ma jednak nawet najmniejszej wzmianki o tym wyróżnieniu. „I to jest właśnie problem”, wyjaśnia Sołtys. „Polityka wkrada się wszędzie. Skąd słuchacz ma wiedzieć, że dostaje obiektywne informacje? Porównaj to z pysznym posiłkiem. Wystarczy jeden śmierdzący składnik i już jest nie do zjedzenia”.***W redakcji Trójki jest cicho. Na tablicy z ogłoszeniami, nie licząc dużego zdjęcia papieża Jana Pawła II, nie ma nic. W kuchni na końcu korytarza przy okrągłym stole siedzi kobieta. Doświadczyła już wiele w swoim życiu. Przeżyła komunizm i wszystkie rządy po nim. Tego ranka za plecami swojego przełożonego przemyciła do serwisu informacyjnego wypowiedź przedstawiciela opozycji. Ten fragment jednak usunięto, zanim Artur Ewertowski odczytał wiadomości na antenie.Kobieta rozgląda się wokół i ścisza głos. „Wcześniej liczyło się doświadczenie. Teraz chodzi o twoje poglądy. Jeśli nie jesteś katolikiem albo nie opowiadasz się za rządem, to jesteś gorszy. To zabija duszę rozgłośni”. Ona też chce odejść z Trójki, ale jeszcze nie wie dokąd. Może otworzy piekarnię.
A redaktor Ernest świetny z tym szampanem z rana i w ogóle wszystko "pyszne" dzisiaj
