Zdrajca (The Traitor)

Po angielskiej rzece płyną łabędź
Róża miłości otworzyła drżący pąk
Leniwe lato z opaloną panią
Z drugiego brzegu śledził nas wysoki sąd
Więc rzekłem matce: Matko muszę odejść
Zamknij mój pokój, ale proszę nie lej łez
Gdy usłyszysz, że skończyłem marnie
Wiń za to atmosferę, a nie mnie

Zaraziłem róże szkarlatyną
Łabędzia zwiodłem na manowce, biedny ptak
Ona rzekła żem najlepszy z jej kochanków
I jeśli uschnie, potępiony będę ja

O włos chybiłeś, rzekli na to cni sędziowie
Zbierz swe oddziały i natychmiast ruszaj w bój
Marzyciele wszczęli wojnę z ludźmi czynu
Zwyciężą jeśli obowiązek spełnisz swój

Lecz zbyt długo zatrzymały mnie jej uda
Całowałem jakbym studnię wypić chciał
Ta fałszywość użądliła mnie jak szerszeń
Sparaliżował moją wolę groźny jad

Nie mogłem wstać by ostrzec mych żołnierzy
Że ich opuściło doświadczony wódz
Na polach bitew aż po Barcelonę
Mówią o mnie że miłości ze mnie wróg

Odchodzę rzekła lecz zostawiam tutaj ciało
Śpij na nim w nocy i w ogóle rób co chcesz
Lecz nim zasnę przekłuj różę ostrym drutem
I łabędzia nim dokładnie skrępuj też
Od dawna spełniam bezsensowną tę powinność
I pieszczę ją z szacunkiem, gdzie się da
Całuję usta, rozchyloną piękną falę
I za to zdrajcą dziś mnie zowie cały świat


Tekst oryginalny

Leonard Cohen
The Traitor

Now the Swan it floated on the English river
Ah the Rose of High Romance it opened wide
A sun tanned woman yearned me through the summer
and the judges watched us from the other side

I told my mother "Mother I must leave you
preserve my room but do not shed a tear
Should rumour of a shabby ending reach you
it was half my fault and half the atmosphere"

But the Rose I sickened with a scarlet fever
and the Swan I tempted with a sense of shame
She said at last I was her finest lover
and if she withered I would be to blame

The judges said you missed it by a fraction
rise up and brace your troops for the attack
Ah the dreamers ride against the men of action
Oh see the men of action falling back

But I lingered on her thighs a fatal moment
I kissed her lips as though I thirsted still
My falsity had stung me like a hornet
The poison sank and it paralysed my will

I could not move to warn all the younger soldiers
that they had been deserted from above
So on battlefields from here to Barcelona
I'm listed with the enemies of love

And long ago she said "I must be leaving,
Ah but keep my body here to lie upon
You can move it up and down and when I'm sleeping
Run some wire through that Rose and wind the Swan"

So daily I renew my idle duty
I touch her here and there -- I know my place
I kiss her open mouth and I praise her beauty
and people call me traitor to my face