Logo
...::Teksty::...

Strona Główna

Biografia

Twórczość

Teksty

Wywiady

Galeria

Fan Club

Forum

Kontakt

Linki
blood line
<< POPRZEDNIA :: LISTA PIOSENEK :: NASTĘPNA >>

Wydaje się tak dawno, Nancy (Seems So Long Ago, Nancy)

Wydaje się tak dawno
Nancy była sama
Oglądała ostatni program
Przez półszlachetny kamień
W Domu Uczciwości
Jej ojciec był sądzony
W Domu Tajemnicy
Nie było już nikogo
Nie było już nikogo

Wydaje się tak dawno
Nikt z nas nie był twardy
Nancy w zielonych pończochach
Spać chodziła z każdym
I chociaż była sama
Nie mówiła, że cierpi
Myślę, że nas kochała
W sześćdziesiątym pierwszym
W sześćdziesiątym pierwszym

Wydaje się tak dawno
Nancy była sama
Czterdziestkapiątka przy skroni
Słuchawka odłożona
Mówili, że jest piękna
Że wolność też się liczy
Lecz nikt z nią nie poszedł
Do Domu Tajemnicy
Do Domu Tajemnicy

Dziś dostrzegasz ją wszędzie
Gdy wokół siebie patrzysz
Tyle ciał podobnych
Takich samych włosów
A w zagłębieniu nocy
Zdrętwiały i zziębnięty
Słyszysz, jak mówi po prostu
To fajnie, że przyszedłeś
To fajnie, że przyszedłeś


Przypisy Miałem 17 lat, gdy moja koleżanka Halina K. powiesiła się na strychu. Jej tatuś był pijakiem i obszczymurem. Próbowałem napisać wiersz o Halinie. Wstydzę się go do dzisiaj. Na szczęście L.C. w "Nancy" powiedział za mnie całą prawdę o Halinie i tych, którzy tak jak ona postanowili skończyć sami. Niech spoczywają w pokoju. Maciej Zembaty komentarz z wkładki do "35 x Leonard Cohen - śpiewa Maciej Zembaty"
Tekst oryginalny Leonard Cohen Seems So Long Ago, Nancy It seems so long ago, Nancy was alone, looking at the Late Late show through a semi-precious stone. In the House of Honesty her father was on trial, in the House of Mystery there was no one at all, there was no one at all. It seems so long ago, none of us were strong; Nancy wore green stockings and she slept with everyone. She never said she'd wait for us although she was alone, I think she fell in love for us in nineteen sixty one, in nineteen sixty one. It seems so long ago, Nancy was alone, a forty five beside her head, an open telephone. We told her she was beautiful, we told her she was free but none of us would meet her in the House of Mystery, the House of Mystery. And now you look around you, see her everywhere, many use her body, many comb her hair. In the hollow of the night when you are cold and numb you hear her talking freely then, she's happy that you've come, she's happy that you've come.

Stryczek
m@il to author